Τυπολόγιο

1.1 Οικονομικοί Τύποι

1.2 Αριθμητικός Υπολογισμός ΚΕ

Το ΚΕ εξ ορισμού είναι αρνητικός αριθμός και οφείλεται στην αρνητική σχέση των δύο αγαθών αφού όταν αυξάνεται η παραγωγή του ενός μειώνεται η παραγωγή του άλλου. Για καθαρά υπολογιστικό λόγο, τα ΔΧ και ΔΨ τα υπολογίζουμε παίρνοντας πάντα τη θετική διαφορά, δηλαδή μεγαλύτερη τιμή – μικρότερη τιμή του πίνακα τόσο για το Χ, όσο και για το Ψ.

Όταν το υπολογίσουμε ανάμεσα σε δύο συνδυασμούς (πχ. Α και Β), τότε για όλους τους ενδιάμεσους συνδυασμούς από αυτούς παραμένει σταθερό.

Όταν επιλέγουμε συνδυασμούς πχ για το ΚΕ_Χ, τους γράφουμε με τη φορά που το αντίστοιχο αγαθό (Χ) αυξάνεται. Πχ ΚΕ_Χ (Β-->Α) και όχι (Α-->Β).

1.3 Ερμηνεία ΚΕ

 Αφού υπολογίσουμε το ΚΕ, σε αρκετές ασκήσεις θα χρειαστεί να το ερμηνεύσουμε.

Πχ. ΚΕ_{Χ(σε όρους Ψ)}  = 4. Τι σημαίνει αυτό;

Αυτό σημαίνει πως για να παραχθεί μια μονάδα του αγαθού Χ, θυσιάζονται 4 μονάδες του αγαθού Ψ.

1.4 Χαρακτηρισμός ΚΕ

 Το ΚΕ το εξετάζουμε (αν αυξάνεται ή μειώνεται) με την ίδια φορά που αυξάνεται η παραγωγή του αντίστοιχου αγαθού του!

Μπορεί να είναι:

• αυξανόμενο (ΚΠΔ κοίλη)
• φθίνον (ΚΠΔ κυρτή)
• σταθερό

Ότι είναι το ΚΕ για το ένα αγαθό (πχ. αυξανόμενο), θα είναι το ίδιο και το ΚΕ για το άλλο αγαθό!

Στην περίπτωση που είναι ΣΤΑΘΕΡΟ, η Καμπύλη Παραγωγικών Δυνατοτήτων είναι ευθεία με αρνητική κλίση και έχει την αλγεβρική μορφή:

Ψ = α + βΧ

α > 0 και β < 0 (κλίση ευθείας και επίσης ΚΕ_Χ)

Πχ. Ψ = 250 – 8Χ

Στην συγκεκριμένη περίπτωση ΚΕ_Χ = 8.

1.5 Υπολογισμός Ευθείας και Γραφική Απεικόνιση

  (ΣΥΣΤΗΜΑ)

Δημιουργούμε σύστημα 2 εξισώσεων με 2 αγνώστους από τις τιμές των αντίστοιχων μεταβλητών που συνήθως θα δίνονται σε κάποιο πίνακα σε εκφώνηση άσκησης ή κάποιον που φτιάξαμε εμείς με τα δεδομένα της και το λύνουμε.

Συνήθως είναι ασκήσεις που αφορούν εργάτες πχ. Έχουμε 4 εργάτες και ο ένας εργάτης παράγει 5 μονάδες από το προϊόν Χ ή 10 μονάδες από το προϊόν Ψ. Κατασκευάστε την ΚΠΔ και βρείτε την αλγεβρική της μορφή.

Για να σχεδιάσουμε την ευθεία (σε περίπτωση που μας το ζητάει η άσκηση) θα πρέπει να προσδιορίσουμε τα σημεία που τέμνει τους άξονες (οριζόντιο και κάθετο). Αυτό το πετυχαίνουμε μηδενίζοντας μια τη μια μεταβλητή και μια την άλλη.

Πχ. Για Χ = 0, Ψ =…  και για Ψ = 0, Χ=…